یک روزی
یک جایی
یک وقتی
به آرامشی عجیب می رسیم
آرامشی همراه با سکوت
بیخیالی
رخوت
و خشنودی
آن روز، روزی ست که
از بند بایدها و نبایدها
رها شده ایم
و سبکبال
راهی ناکجا آبادی
در فراسوی
نقشه ی جغرافیایی هستیم
در بالاترین جایی که میتوان بود
در سرزمین جاودانگی
در سرزمین قصه ها
دکتر ناهید رضوانی
شعر سپید